zadzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zadzieraćam, zadzieraća, zadzieraćają, zadzieraćany {{/stl 8}}– zadrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, zadzieraćdrę, zadzieraćdrze, zadzieraćdrzyj, zadzieraćdarł, zadzieraćdarli, zadzieraćdarty {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadzierać — nosa «być zarozumiałym, wynosić się nad innych»: (...) znajomi mówią, że zadziera nosa. Że Warszawa przewróciła w głowie, że nabrała manier gwiazdy. Polityka 21/1995 … Słownik frazeologiczny
zadzierać nosa — {{/stl 13}}{{stl 7}} być zarozumiałym, butnym, zadufanym w sobie, wynosić się ponad innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie zadzieraj nosa, nie rób takiej miny (z piosenki) . Zadzierać nosa w towarzystwie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadzierać — → zadrzeć … Słownik języka polskiego
zadzierać — Zachowywać się wyzywająco, przeciwstawiać się, lub prowokować Eng. To defy or challenge; to provoke … Słownik Polskiego slangu
zadzierać nosa — Wywyższać się; być zarozumiałym; zachowywać się jak snob Eng. To act superior; to be conceited and snobbish … Słownik Polskiego slangu
zadrzeć — dk XI, zadrzećdrę, zadrzećdrzesz, zadrzećdrzyj, zadrzećdarł, zadrzećdarty zadzierać ndk I, zadrzećam, zadrzećasz, zadrzećają, zadrzećaj, zadrzećał, zadrzećany 1. «zaczepiwszy czymś odedrzeć brzeg czegoś, oddzielić drobną część od całości;… … Słownik języka polskiego
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
awanturnik — m III, DB. a, N. awanturnikkiem; lm M. awanturnikicy, DB. ów 1. «człowiek skłonny do awantur, kłótni; człowiek awanturujący się» Aresztować, uspokoić awanturnika. Nie zadzierać z awanturnikami. 2. przestarz. «człowiek prowadzący burzliwy tryb… … Słownik języka polskiego
dąć — ndk Xc, dmę, dmiesz, dmij, dął, dęła, dęli, dęty 1. «wprawiać w pęd wianiem; dmuchać, wiać» Wiatr dął od północy, z północy. Śnieżyca, zadymka dmąca z ukosa. Dęło śniegiem. Wichura dmie w żagle. Dąć miechem w palenisko. 2. «o ludziach: dmuchaniem … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
